Ongeveer 78% van alle lucht bestaat uit stikstof, een kleur- en reukloos gas dat overal om ons heen in de atmosfeer aanwezig is. In stikstof zitten verbindingen die schadelijk kunnen zijn voor mens en milieu omdat ze kunnen leiden tot verzuring en vermesting en daarmee uiteindelijk tot een (sterke) vermindering van natuurwaarden. Het gaat bij deze schadelijke verbindingen hoofdzakelijk om stikstofoxiden (NOx, een verbinding van stikstof en zuurstof) en ammoniak (NH3, een verbinding van stikstof en waterstof). Het gros van deze stoffen komt vrij uit veeteelt. Een kleiner deel komt vrij uit overige bronnen zoals industrie, de bouw en het verkeer. Vrijkomende stikstofoxiden en ammoniak kunnen via de atmosfeer elders op de bodem terecht komen via droge (stof) of natte (regen) neerslag. Dit wordt stikstofdepositie genoemd. De verspreiding van stikstof is naast het soort stikstof (NOx of NH3) ook afhankelijk van de uitstoothoogte, de luchtwarmte, het landschap en de windrichting. In principe geldt dat dichtbij een bron meer stikstof neerslaat dan verder weg van de bron, maar de stikstof kan wel ver reiken.